یکی دیگر از فرزندان کی‌گیلویه، کی‌حسن نام داشت که متاسفانه اطلاعات درباره او بسیار اندک است. بر مبنای گفته مؤلف مشهور المسالک و الممالک، می‌توان احتمال قوی داد که حسن پس از پدر، حاکمیت رم گیلویه - و قلمرو حکمرانی خاندان - را به دست گرفت. ابن خردادبه، نخستین نویسنده‌ای است که منطقه مربوط به خاندان گیلویه را به نام «حسن بن گیلویه» ضبط کرده است. وی در ذکر «رموم کردان فارس» به «رم حسن بن جیلویه» یا «بازنجان» به عنوان نخستین رم اشاره دارد که در «۱۴ فرسخی شیراز» واقع است (ابن خردادبه: همان، ۳۷) ادریسی و یاقوت حموی - در سده‌های ششم و هفتم قمری - همانند ابن خردادبه به رم حسن بن جیلویه اشارت دارند (ادریسی: نزهة‌المشتاق، ص ۴۱۸ /۱).

البته، یاقوت نقل استخری را نیز در باب رموم پنج‌گانه فارس آورده، که به جای رم حسن بن گیلویه، رم گیلویه ثبت کرده است (یاقوت حموی: معجم‌البلدان، ۷۱/۳). جغرافی‌نویس معروف دیگری به نام ابن فقیه - در اواخر قرن سوم قمری - به استناد ابن خردادبه، به چهار رم مشهور فارس پرداخته و نخستین آن را «زومه حسین بن جیلویه» یا بازنجان آورده است (ابن فقیه: همان، ص ۱۶). می‌توان احتمال داد که وی یا کتاب و نساخ اثرش به‌اشتباه نام حسن را حسین ثبت نموده‌اند. مع‌هذا، معلوم است که قائدحسن بن قائدگیلویه، یکی دیگر از اشخاص شهیر خاندان گیلویه بود، که مدتی بعد از پدر حاکمیت منطقه مربوط را در دست داشت و حکمفرمایی نمود. از سرنوشت وی، و مدت زندگانی و حکمرانی او اطلاع دیگری در دست نیست.

پی‌نوشت: منابع، در خلال متن آمده‌اند.

دانسته‌های تکمیلی خود را درباره این نوشته با ما به اشتراک بگذارید.

​​​​